Frankrijk 2010

Dag 2 - Zondag 15 augustus

's Ochtend halen we verse croissants en stokbrood bij de locale boulangerie en bestellen meteen brood voor de volgende dag.
Na het ontbijt maken we plannen voor een uitstapje. Het weer zit niet mee en het regent zachtjes maar gestaag. We zoeken iets binnenhuis en besluiten naar de Schoenenburg bunker te gaan. We stellen TomTom en en gaan op weg. Het is ca 85 kilometer en we rijden door liefelijke dorpjes en fraaie boswegen. Als we aankomen blijkt dat we ons vergist te hebben in de plaatsnaam. We hebben Schoenbourg gekozen ipv Schoenenbourg. Een flinke vergissing, want onze echte bestemming ligt nog eens 85 kilometer verder. Omdat we verder geen plannen hebben, besluiten we dit dan toch maar te doen. Onderweg worden we getrakteerd op een paar fikse wolkbreuken, wat toch langzaamaan effect krijgt op ons humeur.



Niettemin parkeren we 90 minuten later toch voor de imposante bunker die deel uitmaakt van de Maginot linie, waar het fort actief is geweest van 1939 tot 1940. De entree kost € 7 per persoon en men kan na een korte introductie op eigen houtje aan de wandel binnenin het gangenstelsel van de bunker. Een gedetaillerde foto serie kan men hier vinden. Eerst gaan we met een lift naar beneden en bezoeken we de geschuts bunker vlakbij de ingang. Het blijkt een zeer groot complex te zijn met veel zijgangen en kamers. Om van de ene naar de andere bunker te komen, moet er een lange gang doorlopen worden. Dit is voor Nelle teveel, maar gelukkig staan er rolstoelen die gratis gebruikt kunnen worden.

In de lange gang liggen rails van het treintje dat hier vroeger allerlei attributen vervoerde. De rails zijn af en toe een behoorlijke hindernis vooreen rolstoel. Onderweg komen we o.a. langs de machinekamer, de kapel, de keuken, de voorraadkamer, en het hospitaal. Uiteindelijk komen we bij het hoofd geschut. Hier liggen ook de munitie bunkers. Het grote kanon is een enorme constructie waar de munitie van onderaf aangevoerd werd, de hele constructie kon omhoog getild worden zodat de in het landschap verzonken geschutskoepel omhoog kon worden getild.
Dit kan men allemaal via een wenteltrap bekijken, alleen het allerlaatste stuk waar het eigenlijke kanon staat is niet bereikbaar. De afgeschoten hulzen vielen in een glijbaan weer terug naar beneden.

Dan begint de lange wandeling terug. Eenmaal buiten staan er diverse in oud militair tenue geklede soldaten buiten bij echte jeeps. Yonina nodigt zichzelf uit om wat foto's te laten schieten in de jeeps, wat door de eigenaren nog eens aangemoedigd wordt door een helm en baret beschikbaar te stellen.

Nu willen we de bovengrondse bunkers ook nog even zien. Gelukkig zijn die per auto bereikbaar. Twee bunkers zijn vrijwel volledig vernield. Anderen liggen in het veld, waaronder ook twee verzinkbare geschutkoepels en een groot aantal metalen mitrailleur koepels.

TomTom wordt geprogrammeerd om "naar huis" te gaan waarna we aan de 105 kilometer terugreis beginnen.

Het is nog steeds bewolkt en af en toe valt er een buitje. Thuis gekomen wordt er gekookt en nog wat geborreld, waarna ons bed ons roept.


Informatieve regio links:
Elzas,
Bas-Rhin