Frankrijk 2014

Dag 11 - Maandag 25 augustus - Orgnac-l'Aven - Ardèche (07) - Rhône-Alpes

Ik heb ruzie met de afwasmachine die we voor het eerst gebruiken. Het dekseltje van het zeepbakje wil niet sluiten en de machine wil niet starten. De eigenaresse belt direct haar man en het blijkt dat de programmeerknop eerst op reset moet staan en dat je het bakje moet schuiven en alsnog aandrukken. T'is maar een weet.

Vandaag gaan we de natuur in, maar wel met de auto.

Eerst naar Vallon Pont d'Arc, wat zo'n 15 km rijden is. Ook hier zijn we in een grijs verleden al eens met Christa en Erik geweest. De Pont d'Arc is een natuurlijke brug vlak bij en over de rivier de Ardèche gelegen. De rotsen vormen een 59 meter lange en 34 meter hoge brug over de rivier de Ardèche. De natuur heeft een natuurlijke boog gevormd over de rivier. Het water, dat hier 's winters heel hoog staat, heeft de boog uitgesleten. ( Bron: nl.wikipedia.org/wiki/Pont_d%27Arc )
Het is hier een geweldige toeristische drukte, met allemaal kano verhuur plaatsen, restaurants en campings. Valkenburg zou jaloers zijn op deze toestroom van toeristen. En natuurlijk ook badgasten die op de kiezelstanden pootje baden, zwemmen of gewoon liggen te zonnen.

Wij kiezen ervoor om de Gorges de l'Ardèche van hieruit door te rijden omdat de rivier Ardèche dan aan onze rechterhand ligt en er dus makkelijker onderweg te parkeren is.

Na de toeristische drukte rijden we vrijwel direct de Gorges in, te beginnen met enkele tunnels. Daarna wordt het snel rustiger. Wij klimmen al snel omhoog en op diverse points de vue (uitkijkpunten) kunnen we net een parkeerplaatsje bemachtigen om van deze unieke landschappen te kunnen genieten. Het wordt wel veel "stukje rijden, even parkeren", maar de adembenemende diepten zijn de moeite waard.

Rond 13 uur neemt Nelle het besluit om de gorges even te verlaten en af te slaan naar het 6 km verderop gelegen dorp Saint Remèze. Dit is een aardig dorp waar we een restaurantje hopen te vinden dat niet ZO erg toeristisch is. Dit blijkt gelukkig geen probleem en midden in het dorp vinden we een plekje op het terras van restaurant - pizzeria Le Barry. Hier genieten we een uitstekende lunch, waarna we weer op weg gaan. Inmiddels is de temperatuur weer tot 28 °C gestegen.

Nog even de GPS controleren en ja hoor, 65 meter van het restaurant af ligt "GC3FB67 - saint remèze la fontaine". Onder de bank bij een vreemd uitziende waterpomp / lantarenpaal combinatie vinden we de eerste cache voor vandaag.

Op de terugweg naar de gorges komen we langs een integrerende cache "GC4ECE6 - take a photo". Dit blijkt een verborgen ouderwetse fotocamera te zijn, die in een struik hangt midden in een stekelig heideveld. Op de plaats van het fotorolletje zit het logrolletje. Leuk gedaan!

Eenmaal terug in de gorges genieten we opnieuw van het schouwspel in de diepte. Op sommige plaatsen zijn betonnen terrassen met hekken er omheen gemaakt, op andere plekken sta je gewoon aan de rand van de afgrond.
Apart zijn de vele geiten die met bokken (oh nee; geiten) sprongen over de rotsen huppelen, maar vooral loom over de weg en de parkeer plekken lopen.

Ik weet dat langs deze route wat caches moeten liggen en zolang ze (min of meer) binnen handbereik liggen zoeken Nelle en ik er een paar op. Niet zoveel hoor, want de nadruk ligt op het bezoek aan de gorges.

De volgende hebben we onderweg kunnen loggen:
GC1EB16 - Route des Gorges : Serre de Tourre
GC1EB1G - Route des Gorges : Autridge
GC1EB1Q - Route des Gorges : Les abeillères
GC46J57 - Route des Gorges : Gournier

Uiteindelijk hebben we ondanks alle natuurschoon er toch genoeg ervan. De laatste drie uitzichtpunten slaan we over en rijden door Saint Martin d'Ardèche (ja, daar waren we gisteren) en over die hele smalle brug naar huis.

Het bonte wasje wat Nelle vanochtend aan had gezet wordt te drogen gehangen en we strijken neer op ons terras. In de ondergaande zon raakt Nelle aan de praat met de gastvrouw en begin ik alvast aan dit verslag.

Even later komt de gastheer een kom perziken brengen. Ja, het zijn heel aardige mensen.

Gezien de stevige lunch van vanmiddag houden we het vanavond eenvoudig met een boterham. Tot 19.30 uur kunnen we nog in ons T-shirt buiten zitten.