Frankrijk 2018

Dag 15 - Donderdag 23 augustus - Fa [11], Aude, Languedoc-Roussillon

Na de koffie bekijk ik mijn GPS eens, want ik weet dat er in ons dorp ook de cache aude-la-tour-de-fa moet liggen. De afstand blijkt een kleine 500 meter te zijn, maar wel in vogelvlucht. Ik schat dat het niet meer dan 650 meter is en dat lijkt mij een mooie ochtend wandeling. Nelle blijft thuis met haar boekje.

Eerst een klein ommetje door het dorp en dan een tractorpad op. Oeps, ik had het kunnen weten; het pad voert omhoog. Met 27°C en de zon op m’n bolletje wordt het direct zweten geblazen. Ik moet toch twee keer pauzeren om uit te hijgen, maar dan wordt de moeite beloond. Ik sta vlak voor een ruïne toren met wat restanten van verblijven. Natuurlijk onderzoek ik die gedetailleerd, maar nu de cache nog. Die blijkt aan de voet van een restant muurtje te liggen. Nog even een weids uitzicht over Fa bewonderen. Mooi zo, weer gevonden, dus terug naar beneden.

Na de lunch gaan we het stadje Chalabre bekijken. Net buiten het stadje moet een interessante cache in een tunneltje liggen. Helaas moet ik ervoor over privé terrein en daar begin ik zonder toestemming niet aan. Het alternatief is 1km lopen (en weer terug), waar we even geen trek in hebben.

Dan maar naar Château Chalabre, net buiten de stad. Parkeren is geen probleem, alleen nog een stukje omhoog wandelen. Onderweg zien we een bordje met de entree prijzen; € 16.50 voor volwassenen. Nee, dit is geen vergissing. Het is een kasteel attractie park voor de hele familie met de nadruk op kinder activiteiten. Daar hebben we geen behoefte aan, dus parkeren we de auto aan de rand van Chalabre om het centrum eens nader te bekijken. Helaas is het centrum niet zo groot en niet zo interessant als we gedacht hadden. In 10 minuten hebben we een rondje gemaakt en besluiten dan maar koffie te gaan drinken bij El Jumbo Loco (?).

Hier bezinnen we ons op verdere activiteiten. Locaties waar we nog niet zijn geweest liggen echter niet op de route. We besluiten te gaan tanken en dan gewoon naar huis te gaan. Vlak bij huis stelt Nelle voor om nog een cache te gaan doen in Espéraza en dan nog ergens iets te gaan drinken.

Er ligt hier maar één cache, esperaza-la-croix-du-calvairedus parkeren we dichtbij in een doodlopende straat. Nelle ziet al gauw dat een pad omhoog loopt en ik krijg permissie om dan maar alleen te gaan. Die 250 meter is een tegenvaller. Met 29°C moet ik door een door de regen uitgesleten geul naar boven klauteren. Waar het echt te gek is, heeft men er grove treden in gemaakt. Ook hier gutst het zweet weer van mij af als ik boven bij een kruis aankom.
Hier heb ik een schitterend panorama over Espéraza. De cache moet in een rotsspleet liggen, maar welke? Ik laat mij niet ontmoedigen en zoek een aantal spleten nauwgezet af. En ja hoor, ook deze kan ik als gevonden melden, zowaar met een Travel Bug erin. Die Bug neem ik mee naar Nederland. Dan weer door het gootje naar beneden.

We overleggen welk café we zullen nemen, maar besluiten het café in ons dorp te nemen, want dan kunnen we een Pastis of wijntje nemen. Op de bestemming aangekomen is het café inmiddels gesloten. Balen!

We gaan lekker naar huis in onze eigen tuin zitten met onze eigen drankjes. Lekker Puh!

Er loopt een pauw met haar drie jongen op het terrein en zij let heel goed op haar kroost. Zij is niet bang voor mensen en zeer rustig want ze zegt alleen "pon-pon". Ze paraderen hier en in de omgeving en slapen ik een boom, want ze vliegen korte stukken.

Als avondeten maakt Nelle een uitstekende salade Nicoise met verse tomaten, zelf met toestemming geplukt uit de tuin van de gastvrouw.

Onze gîte: Gîte Sirius
De coördinaten van ons huisje: N 42 56.259, E 2 11.387