Na het schrijven van het verslag vertrekken we naar Koblenz. Ik hou me netjes aan de maximum snelheden (50 of 70 km/h), hoewel ik af en toe de indruk heb dat de auto's achter mij veel sneller willen. In Winningen zullen ze me dankbaar zijn, want daar staat, in het struikgewas verscholen, de politie een snelheids controle te houden.
In Koblenz vinden we vrij makkelijk een parkeergagage in de 'Altstad', Görresplatz. De stad doet vriendelijk aan met zijn vele winkeltjes, gebouwen en fonteinen. Het 'voetgangers gebied' ligt nogal chaotisch verspreid en wordt doorsneden door doorgaande wegen.
|
|
|
|
We slenteren op ons gemak een beetje doelloos rond, totdat we een restaurantje gaan zoeken voor een eenvoudig hapje. Eerst belanden we op een druk terras, maar de kaart geeft alleen maar uitgebreide menu's.
Een eindje verder vinden we een bakkerij met een aardig terras, midden in een winkelstraat. Nelle kiest een broodje 'gezond' en ik twee zoete broodjes. Met een cappucino erbij kunnen we er weer tegen.
Daarna op weg naar de kabelbaan die ons over de Rijn naar een fort moet brengen.
 |
 |
 |
|
Bij de kassa kopen we een ticket voor de 'Seilbahn Koblenz & Festung Ehrenbreitstein' voor € 11.20 p.p. De cabine tilt ons hoog over de doorgaande weg, de Rijn en de spoorweg. Vervolgens over een bos met het vestingspark als eindpunt.
De vesting uit 1817 is gigantisch groot. Het complex is nog in originele staat, al is het binnenwerk opgeknapt en overwegend wit gekalkt. We lopen door lange gangen en bezichtigen de verdedigingswerken en diverse opgravingen van duizenden jaren. De eerste opgravingen op deze locatie dateren van 4000 v. Chr.
Bij de 'vlaggentoren' houden we een pauze en nemen een ijsje om weer wat energie te krijgen. Van hieruit hebben we een mooi zicht over de stad Koblenz.
 |
 |
 |
 |
 |
|
Langzamerhand vinden we dat we genoeg gelopen hebben en volgen een afkorting naar de kabelbaan. Dit blijkt achteraf echter een oude aanwijzing voor een niet-meer-bestaande stoeltjeslift te zijn en staan we via een draaideur-sluis buiten het complex, natuurlijk aan de verkeerde kant! Gelukkig mogen we er via een achter ingang weer in en gaan we op weg naar de enige goede
'entree'.
De kabelbaan met een aantal giebelende tienermeisjes brengt ons weer netjes terug op de boulevard.
Natuurlijk moeten we als afsluiting de grootse splitsing van de Rijn en Moezel bezoeken, Deutsches Eck. Hiet staat een groots monument van Keizer Wilhelm I, waar men via trappen en later wenteltrappen in kan.
 |
 |
Dan hebben we genoeg gewandeld en langs een water-speelplaats met joelende kinderen zoeken we de auto op. Die mogen we voor € 6.50 parkeergeld weer meenemen.
Ik programmeer TomTom op 'thuis', maar laat hem op 'kortste route' staan waardoor we via allerlei zij-weggetjes gevoerd worden. Nadat ik hem weer op 'snelste route' heb gezet komen we weer op de vertrouwde Moezelweg terecht. Dankzij dat konden we files vermijden.
We besluiten om deze dag af te sluiten met een drankje en gaan daarvoor op de vertrouwde marktplaats van Kobern bij 'Sky' op het terras zitten. Nelle neemt een groot glas 'Weizenbier' en ik een witte wijn. En als we zo lekker onderuit gezakt zitten, kan er ook nog wel een tweede rondje vanaf.
Eenmaal thuis kookt Nelle weer een lekkere hap, maar blijven we hierna lekker in onze luie stoelen zitten.
De gastheer is bezig met een party tent op te zetten, en als het fout dreigt te gaan help ik hem een handje.
|