Het is bewolkt en voor de zekerheid leggen we onze jasjes in de auto.
We worden de Moezel ontrouw, want we steken over naar Rhens aan de Rijn. Van daar een beetje omhoog richting Koblenz om naar kasteel Stolzenfels te gaan.
Hier zetten we de auto in een kleine parkeergarage neer en wandelen rustig via trappen omhoog. Eerst komen we bij een kapelletje met een begraafplaats die mooi in een bloemrijke tuin ligt.
Dan vervolgen we onze wandeling over een bospad waar diverse veldmuisjes voor onze voeten wegschieten. Aangekomen bij een kasteeltje, blijkt dit nog niet ons doel te zijn; we moeten nog iets verder.
Tenslotte komen we bij het kasteel; het is meer een paleis dan een vesting. De entree bedraagt € 4.0, maar de rondleiding begint pas over 45 minuten. Nu ja, we hebben geen haast. Als compensatie kunnen we alvast de tuinen bezoeken. Ook hier mogen binnen geen foto's gemaakt worden.
De tuinen zijn inderdaad een bezoek waard, ze zijn heel kleurrijk en er staan enkele beelden en fonteinen in. Het geheel is zeer harmonieus opgebouwd. De resterende tijd brengen we door op een bankje van de binnenplaats, wat over de Rijn uitkijkt.
Ineens verschijnt er een grote tractor op de binnenplaats van het kasteel met een enorme plantenpot met boom er in, die door de grote kasteeldeur wordt geloodst en in de binnentuin van het kasteel wordt neergezet. Dit vergt heel wat mankracht wat door de tractor wordt overgenomen.
 |
 |
Als het tijd voor de rondleiding is, blijkt onze groep slechts uit acht personen te bestaan. Om de fraaie houten vloeren niet te beschadigen moeten we vilten sloffen over onze schoenen aantrekken; dat heiligt twee doelen. We langlaufen door de vertrekken en de parketvloeren worden gewreven.
Het zijn inderdaad koninklijke vertrekken, maar jammer genoeg is de helft van alle vertrekken niet gemeubileerd vanwege een diepgaande restauratie. Desondanks is het zeer de moeite waard.
 |
 |
Na afloop wandelen we weer door het bos naar beneden en zoeken de auto op. Vevolgens bezoeken we Rhens. Dit is een aardig dorp met een historische kern, maar nodigt toch niet uit tot een wandeling.
We vervolgen onze weg naar Boppard, waar we onze auto bij het treinstation parkeren. Boppard heeft een leuke binnenstad met terrassjes en winkeltjes.
Op het marktplein vinden we een aardig zitje en bestellen een luxe tosti met een cappucino. De serveerster lijkt op Meryl Streep; ze handelt er ook nog naar.
Langzaam aan schuiven er wat wolken voor de zon en als we naar de auto gaan vallen de eerste druppels. Eenmaal onderweg via een slingerende bergweg naar Alken plenst het behoorlijk.
In Alken overwegen we om op een terrasje nog iets te gaan drinken, maar het sombere weer doet ons besluiten om maar naar huis te gaan.
Wel gaan we nog even onder de brede luifel van 'Sky' wat drinken. We hebben trek in iets eenvoudigs en zien kroketten op de menukaart staan. Dat is precies wat we willen. Als de kroketten echter gebracht worden blijkt dit een vol bord aardappel kroketjes te zijn. Dit was niet de bedoeling, maar de smaak is zo goed, dat we het ons laten smaken. Hierdoor hebben we echter niet veel behoefte aan avondeten meer.
We houden het simpel en brengen de rest van de avond door met tv kijken en een leesboek.
|