Lindweiler 2014

Dag 2 - Zondag 25 mei

Vandaag is het zondag dus zijn de winkels gesloten. Het is zonnig waardoor we besluiten om vandaag te gaan wandelen en cachen.

Eerst eens kijken of we met de auto van Lindweiler naar Hümmel kunnen komen. Dit blijkt een onverharde weg te zijn waar het verboden is voor doorgaand verkeer. Aan de bandensporen is echter te zien dat veel (locale ?) auto's zich hier niets van aantrekken, dus wij rijden er ook over. Dit scheelt zeker 8km omrijden.



Eerst doen wij GC3398H - De Nük. Er wordt vandaag gestemd en de cache ligt op een heuveltje direct achter het stemlokaal. Een stukje omlopen om er bovenop te komen en we kunnen op zoek. Deze cache is eenvoudig en we hebben hem zo te pakken.
Dan naar GC3R9DW - Willi und Maja, iets verderop. Dit blijken bijenkorven te zijn waar de cache vlot door Yonina onder een afdak gevonden wordt. Gelukkig hebben de bijen geen bezwaar en kunnen we probleemloos loggen.

Ik weet dat het een moeilijke cache is, maar we gaan er toch naar toe; GC3GEZK - Wer sieht's in Wershofen ? Het wordt een lange wandeling; eerst over een tractorpad zig-zaggend naar beneden. Eenmaal beneden komt er een stel mountain bikers aan vanaf een andere route. We houden hen aan en vragen of we op deze plek ook met de auto kunnen komen, want anders wordt het voor Nelle te ver. Dit blijkt te kunnen en ik krijg instructies hoe ik hier over een ander tractorpad kan komen.
Ook ligt op deze plek een ydillisch meertje met grote vissen erin. Het geheel wordt omzoomd met planten en bloemen. Een lieflijk huisje ligt aan de rand van het meertje. Heel fraai, maar hier komen we niet voor en we wandelen verder over een zig-zag bospad weer naar boven. Het is een stuk verder dan verwacht en uiteindelijk gaan Jeroen en ik recht door het kreupelhout omhoog om sneller bij de locatie te komen.
De cache plek wordt dankzij de inspanningen snel gevonden en zien we de cache hoog in een boom hangen.
Om erbij te komen moet eerst een soort katapult gevonden worden waarmee een lijntje over een hoge tak moet worden geschoten. Daar zit weer een klim touw aan vast waarna er zeker 12 meter tegen de boom op geklommen moet worden. Dat is ons toch wat te gortig en we geven de speurtocht naar touw en katapult op.
Inmiddels zijn Nelle en Yonina ook in de buurt aangekomen en besluiten we om naar het meertje terug te gaan. Ik ga heel dapper "even" de auto ophalen; eerst door het kreupelhout naar beneden, een beekje oversteken en dan weer door het kreupelhout naar boven. Toegegeven, als ik boven bij de auto kom moet ik echt even uithijgen.
Dan met de auto via een forse omweg over het aangeduide tractorpad naar het meertje, waar Nelle, Jeroen en Yonina mij al toegemoet komen.
Vlakbij de weg zien we een gebarricadeerde tunnel, wat we natuurlijk even moeten onderzoeken. Yonina kan zich tussen het hek door wringen en doet ons verslag wat ze allemaal ziet. Er lijken wel afgedankte circus wagens in te staan. Verder een hoop rommel, waaronder een hoop autobanden.

Vervolgens gaan we op zoek naar een terrasje voor een drankje. Veel cafe's zijn (nog ?) gesloten, al zoekende, komen we een bord tegen die een aanduiding maakt naar de naarbij gelegen Burg Aremberg. We besluiten deze, tijdens onze zoektocht naar café, nog snel te bezoeken en ook nu word weer een flinke klim van ons gevraagd, maar we zetten door. Gearriveerd bij de Burg Aremberg zijn we enigzins teleurgesteld over dit spektakel (klein en niet toegankelijk), maar toch voldaan dat we ook deze weer even hebben meegepakt.

Na de ruïne gaan we opnieuw opzoek naar een drink gelegenheid, die we onderin het dorp dan toch uiteindelijk vinden. Het is een leuk Restaurant und Gasthaus Zur Burgschanke te Aremberg waar we gebak, bier (alcoholvrij voor mij) en tonijn salade voor Jeroen bestellen. Nog een cappuccino er bovenop en na het betalen van een toch wel forse rekening gaan we weer op weg.

Ons volgende doel is GC1TRA6 - Spicher Ley, waar we eerst aan de verkeerde kant van een zijtak van de Ahr rivier zitten. Na enig zoeken komen we toch aan de goede kant en moeten uiteindelijk nog een wandeling hoog langs de rivier lopen (opnieuw een flinke steile weg omhoog).
Op het nul coordinaat wordt de cache gevonden en gaan we op weg naar de laatste.

Bij GCVMQ3 - Schatz ohne Wiederkehr staan we onder een grote boog brug en krijgen al snel het vermoeden dat we er bovenop moeten zijn. Gelukkig vinden we een paadje en gaan Yonina en ik op zoek. Bovenop de brug voert een overwoekerde weg een tunnel in waar de cache zou moeten liggen. Ik moet even terug naar de auto om een zaklamp op te halen, want middenin de (150m ?) tunnel is het te donker om een cache te kunnen vinden.
Het is even zoeken, want de cache kan zowel aan de linker als de rechterkant liggen. Yonina vindt een opvallende steen en bingo!
In het cache doosje zitten behoorlijk wat goodies en we genieten van dit toch wel aparte moment.

Het is mooi geweest voor vandaag en we gaan op weg naar huis, waarbij we weer gebruik maken van het kortere tractorpad.

Thuisgekomen gaat Nelle kokkerellen en krijgen we weer een prima maaltje voorgeschoteld.