vlag Duitsland

Lutzerath 2011

Dag 3 - Maandag 30 mei



Eerst naar de Norma supermarkt voor wat ontbrekende dingen, zoals afwasmiddel en thee. Nelle koopt bij Schlecker een zonnebril die wat meer bescherming biedt. Nog even tanken "om de hoek" en we zijn weer klaar voor deze zomerse dag.

We besluiten naar Manderscheid te gaan vanwege een ruine. De route voert door een fraai en rustig heuvelachtig landschap. TomTom geeft aan dat we hier 100kmh mogen, maar dan zouden we bij menige bocht eruit vliegen. Volgens de borden is het hier 70kmh, wat meer van toepassing is.
Menigmaal worden we voorzichtig opgeduwd door vooral Audi's. Nee, geen bumperkleven, maar een keurige afstand maar wel zo konstant dat ze in de achteruitkijkspiegel niet van grootte veranderen.

Dorpjes doen onderweg vriendelijk aan, maar nodigen toch niet uit om uit te stappen.

ruine Manderscheid
ruine Manderscheid ruine Manderscheid

Vlakbij Manderscheid rijden we de ruine burcht voorbij en hebben het pas in de gaten als we steil omhoog zijn gereden en er vervolgens bovenop kijken. Op een parkeerplaats maken we wat foto's van de ruine en rijden dan terug.

De entree is slechts € 2 pp en onder de volle zon beklimmen we de ruine. Van vrijwel alle vertrekken staan nog restanten van de muren overeind, zodat we een goede impressie van de burcht hebben. Het is nog stevig klauteren en uiteindelijk geeft Nelle er de brui aan bij de slottoren. Die staat nog (welliswaar gerestaureerd) in volle glorie overeind, zodat ik vanaf de top een fraai uitzicht over de burcht en de omgeving heb.

Eenmaal beneden besluiten we ons te verwennen in het bijbehorende restaurantje. Een vriendelijke dame verstrekt Kuchen en Cappuccino, wat we op het terrasje consumeren.

Maare in Daun

We vervolgen onze weg in de richting van Daun waar Maare's moeten liggen. Een Maare is een oud kratermeer en stamt uit de vulkanische tijd van de Eifel, zo'n 10 tot 20 miljoen jaren geleden.
Eerst naar het Gemünder Maar, een blauwgroen meertje van 38m diepte.
Het meer ligt en de bossen en een pad suggereert dat we erom heen kunnen lopen. Helaas loopt het na ongeveer 300m dood op een parkeerplaats en bijbehorend natuurzwembad en keren we op onze schreden terug.
Met de auto rijden we verder naar het Weinfelder (of Toten) Maar, wat een stuk groter en dieper is. Wat wandelen betreft houden we het voor gezien en na het maken van wat foto's gaan we naar "huis".

Op ons eigen stekkie borrelen we in 't zonnetje. Tegen 19.00 uur knutselt Nelle een soepje in elkaar, waarna we samen nog een wandelingetje door de buurt maken en naar de ondergaande zon gaan zitten kijken.


Informatieve regio links:
Wiki - Manderscheid castle



Start Terug Verder Index

Indien U vragen of nadere informatie heeft, schrijf dan naar: Jos Storken