Het was voorspeld; het zou regenen vandaag. En dat doet het dan ook. Het miezert als we wakker worden, maar tijdens het ontbijt gaat het over in een stevige bui.
Met dit wisselvallige weer kunnen we het beste naar een stad gaan en kiezen daartoe Trier uit. De oud Romeinse stad Trier ligt ~57km hier vandaan.
Vlak achter Lutzerath rijden we over slingerwegen met hellingen van 17 en zelfs 25%. Vanwege de regen zien we niet zoveel van het landschap. Na 13km worden we de autobahn op gedirigeerd en spoeden we ons naar Trier. De ruitenwisser houdt het nog bij, dus het hoost nog niet.
In Trier gaan we op zoek naar parkeer gelegenheid. Parkeerplaatsen te over, maar er staat niet bij wat een garage (betaling achteraf) of parkeren op straat (vooraf betalen aan een automaat). We kiezen er een en belanden op straat bij de Palast Garten waar we voor maximaal 2 uur € 3.20 mogen betalen.
|
|
Gewapend met de grote witte paraplu (van Karin & Martijn) trotseren wij de regen en bezoeken de tuinen van het Palast met z'n fonteinen en beelden. Daarna de
Konstantin-Basilika, nu een Evangelische kerk die imposant groot is, maar van binnen nogal saai.
Op naar de "Altstadt" die grotendeels verkeersvrij is. Er zijn ruim voldoende mode zaken, restaurantjes en (wijn) cafe's. En natuurlijk toeristen en studenten te
over.
Uiteindelijk komen we bij de oude stadspoort, de Porta Nigra (zwarte poort).
Het regent zowaar niet meer zodat we de paraplu op kunnen vouwen.
Omdat het weer toch niet zo geweldig is, besluiten we om het zeer toeristische stadstreintje (gewoon een auto met aanhangers dus) te nemen, iets wat zeer tegen onze natuur indruist (kosten € 7 pp).
Een kwartier te laat vertrekt het treintje en knort op z'n gemakje langs de bezienswaardigheden. Een pc met een juffrouw erop geeft op gezette tijden toeristische informatie in 3 talen. De geplande retourtijd schuift langzaam op en m'n parkeer tijd komt in gevaar.
Met nog 10 minuten te gaan stap ik uit het wagentje en ga in looppas naar de parkeerplek. Met nog precies 1 minuut tegoed geef ik het parkeer monster te eten en heb weer een tegoed van 2 uur.
 |
 |
Inmiddels begint ons buikje te knorren en kiezen we een pasta restaurant (geen pizzeria) waar we van een stevige hap naar keuze genieten.
Omdat we nu warm gegeten hebben, kopen we bij een bakkerij diverse lekkere broodjes voor 'savonds. We vervolgen onze wandeling totdat we genoeg geslenterd hebben, zoeken
de auto op en programmeren TomTom naar "huis".
Onderweg begint het weer te regenen. Niet hard, maar toch.
In ons huisje is het tijd voor een glaasje wijn en wat snacks, waarna ik dit verslag schrijf en Nelle met een boek in een luie stoel wegkruipt.
|