Mayschoss 2013

Dag 4 - Dinsdag 28 mei

De zon schijnt al door de spleetjes van ons rolgordijn, dus het belooft een mooie dag te worden. M'n winterjas kan (hopenlijk voorgoed) de kast in en we vertrekken na het ontbijt naar Altenahr, wat nog geen 4km verderop ligt.
Voordat we Altenahr binnen rijden, piept de GPS als waarschuwing van een cache. Afstand ongeveer 85 meter, maar wel bovenop de berg waar ik zo gauw geen voetpad zie.
Dan maar het dorp in. Een grote parkeerplaats biedt ruim voldoende plaats, dus dat is geen probleem.
We lopen door het dorp naar de Strümpfecache. Dit blijkt een zeer oude kousen automaat te zijn met trek-raampjes, net zoals een kroket automaat. Alleen doen de raampjes het niet meer en ligt de cache open en bloot in een vakje.

De cache bovenop de berg van 15 minuten geleden ligt ineens weer binnen bereik, want we zien een wandelweg die waarschijnlijk naar boven voert. Een snelle inspectie laat zien dat dit voor Nelle niet erg handig is, zodat zij terugloopt naar het centrum en op een terrasje gaat zitten.

In vogelvlucht is de afstand ongeveer 250 meter, maar in praktijk voert de redelijk steile bosweg zig-zag naar boven, zodat die afstand meer in de buurt komt van 500 meter.
Bovengekomen staat een vlaggenmast bovenop een grote rots met bankjes er omheen. De cache moet onderin de vlaggemast liggen, waar ik hem pas na de derde poging helemaal in een hoekje verstopt kan vinden. ( Rotweintour Teil 1 )

Terug over het bospad kom ik langs een afslag voor kasteel ruine Are. Dit kan ik onmogelijk negeren en dus volg ik het bospad weer omhoog. Onderweg een fraai uitzicht over Altenahr en omgeving.
Wat mij ook genoegen doet is het passeren van diverse wandelaars van alle leeftijden. De oudjes (ik dus) doen het nog goed.
Het kasteel is een mooie ruine waarvan meerdere muren nog overeind staan. Dit is voor mij echt genieten.

Nelle zal haar kopje koffie inmiddels wel ophebben, dus spoed ik mij naar beneden. Dit was goed ge-timed, want Nelle had net de rekening betaald. Jammer genoeg biedt Altenahr biedt buiten hotels en restaurants niet veel attractiefs. Terug bij de auto blijkt er op 85 meter nog een cach te liggen (Altenahrer Brücken Cache), dus er op af. Het is een magnetische die halverwege een stalen brug onder de reling vol spinnewebben te hangen. Snel loggen en weer verder.

We dwalen een beetje af en komen in Adenau waar we parkeren. Adenau biedt eigenlijk alleen maar een winkelstraat waar het doorgaande verkeer doorheen moet. Niet bijster interessant, dus besluiten we terug te gaan. Overigens is dit best een mooie route langs de Ahr met links en rechts bossen of wijnbouw, afgewisseld met karakteristieke dorpjes. Heel leuk, maar niet interessant genoeg om te stoppen.

Vlakbij Mayschoss besluiten we met knorrende maag door te rijden naar Ahrweiler waar we gisteren ook al even waren geweest. De parkeermeter wil weer geld zien, en met veel moeite schrapen we nog wat muntjes bij elkaar; net voldoende voor een uur.

Eetgelegenheden zat, maar we willen niet uitgebreid warm eten, dus kiezen een Italiaanse ijssalon waar we cappuccino, warm appelgebak met ijs en slagroom en eigen gemaakte tiramisu nemen. Lekkere lunch hoor, waar vooral ik van kan genieten. Nelle is meer voor iets hartigs.

Als we klaar zijn is het bijna een uur later en moet ik de parkeermeter gaan voeden. Ik wissel een briefje van 5 euro en ga op weg. Het is niet ver en dik 10 minuten later ben ik weer terug. We lopen door de winkelstraatjes van de oude en oer gezellige binnenstad, en laten ons neervallen op een ander terrasje voor een goed glas witte wijn.

We kijken uit over het toch wel drukke marktplein, dat voornamelijk gevuld is met jeugd die waarschijnlijk uit school komt of 'grijze haren'. Kortom, we voelen ons hier thuis.

Als we naar huis willen, steekt die niet gevonden cache van gister namiddag ons toch, waarna we besluiten om ons geluk nog eens te beproeven. Per slot van rekening ligt ie net 100 meter vanaf de doorgaande route.
We weten inmiddels dat we het beter vanaf de bovenkant kunnen proberen en ja hoor, van hieruit loopt een bospad met al half-hoge brandnetels.
Uiteindelijk zit de GPS en toch behoorlijk naast, maar dankzij de hint blijkt de cache onder de restanten van een oud gewelf te liggen. Lost Place Alter Park

Zeer tevreden gaan we naar huis om nog onderuit te hangen op ons terras.

Om 19.00 uur betrekt het, hangen er zwarte wolken in de verte en een half uurtje later regent het.

Bovenop de wijnberg knalt het. Volgens buurtbewoners kan er op wilde zwijnen gejaagd worden, want die vernielen de wijnranken.