Müllenborn 2018

Dag 2 - Zondag 29 april

Zodra we opstaan is het buiten bewolkt en regenachtig. Geen goed begin voor een dagje uit. We beginnen de zondag dan maar met een goed ontbijt.
Na de koffie klaart het langzaam op en is het droog met een waterig zonnetje.

In Gerolstein zijn vandaag stoom locomotieven te zien die o.a. naar Trier en Bitburg rijden. Op het station blijven de locomotieven een uur staan.
Dus gaan we op weg om deze nostalgische stalen monsters te bekijken. Vlakbij het station kunnen we op deze zondag gratis parkeren. Het duurt nog ruim 20 minuten voordat deze speciale trein binnen stoomt.

Yuri wandelt met zijn meisjes naar het riviertje, waar ze over grote rotsblokken kunnen oversteken.

Dan is het tijd om naar het station te gaan. Een paar minuten te laat horen we de locomotief in de verte aankomen. Hij blaast op z’n stoomfluit en dendert dan rustig op het verste perron binnen. Zodra we op dit perron aankomen zijn de passagiers treinen leeg en kunnen we deze nostalgische maar spartaanse coupés bekijken. Dan lopen we naar de voorkant om de locomotief te bekijken. Helaas, de locomotief is afgekoppeld en staat een dikke honderd meter verderop water te tanken. We blijven nog even wachten, maar het wordt duidelijk dat ie daar nog wel een tijdje blijft staan. Daar gaan we niet meer op wachten en gaan naar het bos waar de cache Buchenloch-Höhle moet liggen.

Yuri: Omdat Carmen nu niet zo ver kan lopen gaan wij naar Geoacker, globaal aan de andere kant waar Jos, Nelle en Yonina heen zijn.
Ter plaatse is het toch even zoeken omdat het niet goed aangegeven is. Eerst de berg op en dan via een redelijk pad met een trap omlaag. Helaas is er niemand, maar dat weerhoudt ons niet om er eens rond te kijken. Voor we het weten zijn de meiden aan het graven. Jammer genoeg niets speciaals gevonden maar toch wel interessant. Uiteindelijk hebben we er genoeg van en vertrekken nu over een tractorpad. Omdat het wat geregend had komen we ook slakken tegen; echt enorme beesten. Carmen neemt er een op haar hand en gooit deze ook snel weer weg omdat het toch wel heel erg kriebelt. Op een bord staat aangegeven dat er een krater is .. waar ik snel een kijkje neem. Hoewel het mooi is om te zien, is het niet heel toegankelijk. Terug bij de auto besluiten we de rest te bellen en ja hoor, Jos vertelt mij dat ze ook op weg naar de auto zijn en wel over het zelfde pad waar wij ook hoger staan (dit is dan wel een aantal km uit elkaar ). In de auto rijden we Jos, Nelle en Yonina tegemoet en uiteraard vinden we hen. Samen vervolgen we onze route.

Ondertussen parkeren wij de auto op een kleine parkeerplaats en beginnen de wandeling naar de cache. Na een tijdje moet Nelle afhaken omdat het pad te steil wordt. Yonina en ik vervolgen onze weg door dit fraaie landschap. Tenslotte komen wij bij de ingang van de grot aan. Hier nemen we de aanwijzing voor de locatie van de cache nog eens door en pakken twee zaklampen. In de grot moeten we omhoog klauteren over een toch wel steile helling. Al snel vragen we ons af of dit wel verstandig is, want het is kletsnat en spekglad. Ondanks goede schoenen besluiten we halverwege toch dat dit niet de moeite waard is en schuifelen moeizaam weer naar beneden.
Er komt nog een andere bezoeker die met echte bergschoenen met betere grip naar boven klimt. Met behulp van hem waag ik een tweede poging en kan de cache Buchenloch-Höhle dan toch gevonden worden.

We bellen even naar Nelle dat alles goed is verlopen. Dan gaan we op zoek naar de volgende cache die eigenlijk vlakbij ligt; Aussichtspunkt "Gerolsteiner Dolomiten". Eenmaal ter plekke hebben we een mooi uitzicht over Gerolstein. De cache is een vogelhuisje en bevindt zich wat hoger in een boom. Door op een hekje te gaan staan kunnen we er makkelijk bij.

Tijd om terug te wandelen naar de auto. Een blik op de GPS laat ons zien dat we praktisch langs een derde cache komen, die we natuurlijk nog even meepikken. Ter plekke verdedigt een slangetje van ongeveer 30cm de omgeving. Gelukkig ligt de cache Neue Heimat – Jeder nur ein Kreuz! een metertje verderop.

Dan weer terug naar de auto waar Nelle ons al tegemoet komt. Yuri komt er ook aanrijden en samen zoeken we nog een terrasje op in Gerolstein. Een ijsje voor de kinderen en voor ons thee of cappuccino.

Eenmaal terug bij ons huisje besluiten Yonina, Yuri en ik nog twee caches in de buurt te gaan zoeken. Met 850 meter nemen we nu toch maar de auto. Na het parkeren moeten we weer een wandeling van 350m lengte en omhoog over een tractorpad maken. De cache, Speedy im Wald, wordt snel gevonden.

Op naar de volgende cache (Speedy auf Entdeckungsreise - GC4BR61). Yuri heeft uitgezocht hoe we het beste kunnen lopen en we laten de auto hier staan. Het wordt een smal maar mooi wandelpad, waar we op een verroestte rail stuitten. Deze rail voert over een overwoekerde brug en komt dan op een tractorpad uit. In het bos moet de cache bij boomwortels liggen, maar helaas kunnen we het met z’n drieën na 20 minuten zoeken niet vinden. We geven het op en gaan terug.
Bij de overwoekerde brug stelt Yuri voor om het wandelpad naar Müllenborn te nemen en de auto later op te halen. Dit blijkt een goede keuze, want het is een schitterend paadje langs het riviertje. Iets verderop lopen we over de ongebruikte rails en komen tenslotte op de restanten van het verlaten station van Müllenborn uit. Hier verlaten we het wandelpad en lopen verder over de weg naar ons huis.

Nog even de auto ophalen en intussen hebben Nelle en Johanna het avondeten klaar gemaakt. We genieten van deze warme hap, waarna we opruimen en in de comfortabele stoelen neerploffen.

Rond 23.00 uur begint het buiten te spoken. Korte felle regenbuien met langdurig weerlichten, gevolg door een enkele donderslag.